«بهرام بیضایی»، کارگردان نامی معاصر سینما و تئاتر ، در 5 دی ماه سال 1317 در «تهران» به دنیا آمد .
«بهرام بیضایی» علاوه بر کارگردانی و نمایشنامه نویسی، در سینما عرصه های دیگری چون تدوین، ساخت عنوان بندی و تهیه کنندگی را هم تجربه کرده است .
«بهرام بیضایی»، کارگردان برخی از بهترین و ماندگارترین آثار تاریخ سینمای ایران است . فیلم های «رگبار»، «چریکه تارا»، «مرگ یزدگرد»، «باشو غریبه کوچک»، «شاید وقتی دیگر»، «مسافران» و «سگ کُشی» از مهمترین آثار وی هستند .
خانواده «بهرام بیضایی»، اصالتاً اهل «آران و بیدگل» بوده اند . پدر وی «تعزیه خوان» بوده است و عمو و پدربزرگش دستاندرکار تعزیه و تنظیم متن برای تعزیه بودهاند .
«بهرام بیضایی»، در سال های آخر دبیرستان، دو نمایشنامه با زبان تاریخی نوشت . او تحصیلات دانشگاهیش را در رشته ی ادبیات ناتمام گذاشت و در سال 1338 به استخدام اداره ی کل ثبت اسناد و املاک «دماوند» درآمد . در سال 1341 به اداره ی هنرهای دراماتیک که بعدها به «اداره ی برنامه های تئاتر» تغییر نام داد، منتقل شد . در این سال پژوهش های نمایش در ایران را در مجله ی موسیقی چاپ کرد . در سال 1344 با «منیراعظم رامین فر» ازدواج کرد که حاصل این ازدواج سه فرزند به نام های «نیلوفر»، متولد 1345، «ارژنگ» متولد 1346 (فوت شده در صد روزگی) و «نگار» متولد 1351 می باشد .
«بهرام بیضایی»، یکی از پایه گذاران و اعضاء اصلی «کانون نویسندگان ایران» در سال 1347 بود که درسال 1357 از آن «کانون» کناره گیری کرد . در سال 1348 به عنوان استاد مدعو با دانشگاه تهران همکاری کرد . در سال 1352 از اداره ی برنامه های تئاتر به دانشگاه تهران به عنوان استادیار تمام وقت نمایش دانشکده ی هنرهای زیبا و مدیریت رشته ی هنرهای نمایشی انتقال یافت . در سال های 1364 تا 1366 خانواده اش از «ایران» مهاجرت کردند .
«بهرام بیضایی» در سال 1371 با «مژده شمسایی» ازدواج کرد . فرزند آخرش «نیاسان» در سال 1374 متولد شد . در سال 1375 به دعوت پارلمان بینالمللی نویسندگان در «استراسبورگ» اقامت نمود . در سال 1376 به ایران بازگشت و کار بر روی نمایش «بانو آئویی» نوشته ی «میشیما یوکیو» را پس از هجده سال دوری از صحنه آغاز کرد .
«بهرام بیضایی»، هم اکنون در «آمریکا» اقامت دارد و در دانشگاه «استنفورد» مشغول تدریس و تحقیق است .