«سلمان فارسی» یا «روزبه» از صحابه ایرانی مشهور حضرت محمّد رسول الله (ص) بود که حضرت محمّد رسول الله (ص)، ایشان را از اهل بیت خویش خواند .

«روزبه» فرزند یک زمین دار ایرانی بود . در مورد زادگاه او، نظرات مختلفی مطرح است، از جمله : «کازرون»، «اصفهان»، «دشت ارژن استان فارس»، و «رامهرمز خوزستان» .

«روزبه» از همان دوران نوجوانی و جوانی تشنه جویای حقیقت بود، حقیقت زندگی، حقیقت حیات، واقعیت این که : از کجا آمده ؟ و به کجا خواهد رفت ؟ و حقیقت این که : دین و مذهب واقعی کدام است ؟

و برای رسیدن به این حقیقت، راهی سفر شد . کدام مقصد ؟ مقصدی که بسیاری از مردان خدا، برای یافتن واقعیت ها، بدانجا سفر می کنند .

«روزبه» این سفرها را آنقدر ادامه داد و داد و تا به حقیقت و واقعیت رسید ... رسید به جایی که از «روزبه زرتشتی» شد : «سلمان محمّدی» ...

حضرت سلمان (ع)، در روز پنجم صفر سال 36 ه. ق. در سن 250 سالگی و بنابر قولی دیگر 350 سالگی (1) در شهر «مدائن» از دنیا رفت (2) .

او را «سلمان بن الاسلام» و «سلمان پاک» و «سلمان محمّدی» لقب داده اند (3)، و در خطاب ایشان گفته اند : «السلام علیک یا من خلط ایمان به اهل البیت الطاهرین .» (4)

حضرت امیرالمؤمنین علی (ع) فرمودند : «سلمان از کسانی بود که بر حضرت فاطمه زهرا (سلام الله علیها) نماز خواند (5) .

همچنین حضرت امام جعفر صادق (ع) فرمودند : «سلمان علم اول و آخر را درک کرد، و او را دریایی است که هر کَسی را بهره ای از آن نیست، و او از ما اهل بیت است .» (6)

شرح حال آن بزرگوار در کتاب های مختلف بیان شده، و در بزرگی مقام و قدر او همین بس که مولانا حضرت امیرالمؤمنین علی (ع)، وسایل غسل و کفت او را آوردند و او را غسل داده و کفن نمودند و بر او نماز خوانده، دفن نمودند (7) .

حضرت جبرئیل امین (س) به حضرت محمّد مصطفی رسول الله (عرضه داشت : «اشتیاق بهشت به سلمان، بیشتر از اشتیاق او به بهشت است .» (8)

پی نویس

1- مراقد المعارف، ج 1، ص 355

2- الوقایع و الحوادث، ج صفر، ص 270 / مستدرک سفینه البحار، ج2، ص 294

3- سلمان بن الاسلام، ص 1

4- قسمتی از زیارت حضرت سلمان (ع) . بحارالانوار، ج 99، ص 298 / نفس الرحمن فی فضائل سلمان، ص 640

5- اختصاص، ص 4

6- اختصاص، ص 8

7- الوقایع و الحوادث، ج 5، ص 325

8- بحارالانوار، ج 18، ص 135

منیژه شهرابی