بسمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ

«وَ مِنَ النَّاسِ مَن یَشرِى نَفْسهُ ابْتِغَاءَ مَرْضاتِ اللَّهِ وَ اللَّهُ رَءُوف بِالْعِبَادِ»

«و بعضى دیگرند که جان خود را دربرابرخوشنودى‏ هاى خدا مى‏ فروشند وخدا نسبت به بندگان رئوف است .»

قرآن کریم / سوره بقره / آیه 207

در شب اوّلِ ماه ربیع الاول سال 13 بعثث، حضرت محمّد رسول الله (ص) به اَمر خداوند، از «مکّه» به «یثرب» (که بعدها «مدینه النبی (ص)» نامیده شد) هجرت کرد .

از طرفی، کُفار قریش در محل «دارالندوه»، که محل اجتماعات و جلسات برای تصمیم گیری کارهای مهم است و افراد پایین تر از 40 سال، حق ورود ندارند، جمع می شوند، تا در خصوص حضرت محمّد رسول الله (ص) و آیین اسلام که بر ضدّ خواهش های نفسانی آنها بود، تصمیم بگیرند . «شیطان» هم به صورت پیرمردی وارد مجلس می شود و می گوید : «من از اهالی نجد هستم .»

در این جلسه، کُفار قریش هر نظریه ای می دهند، «شیطان» با دلایلِ به اصطلاح محکم آن را ردّ می کند و در نهایت می گوید که مرد جنگجو از هم? قبایل، حتی از بنی هاشم، همگی به اتفاق در یک شب به خان? حضرت محمّد رسول الله (ص) هجوم ببرند و او را بکُشند، در این صورت، چون قاتل، فقط یک فرد است، اولیاء دَم نمی توانند قصاص بکنند و به خون بهاء راضی می شوند و برای اجرای این نقش? شوم، شب اوّل ربیع الاوّل سال 13 بعثث را انتخاب می کنند .

بسمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ

«وَ إِذْ یَمْکُرُ بِک الَّذِینَ کَفَرُوا لِیُثْبِتُوک أَوْ یَقْتُلُوک أَوْ یخْرِجُوک وَ یَمْکُرُونَ وَ یَمْکُرُ اللَّهُ وَ اللَّهُ خَیرُ الْمَکرِینَ»

«به یاد آر آن هنگامى را که کُفار مى‏ اندیشیدند تا تو را بازداشته و یا به قتل برسانند و یا بیرونت کنند، و ایشان (همواره) مکر مى‏ کنند و خداوند هم مکر مى‏ کند و خدا بهترین مکر کنندگان است .»

قرآن کریم / سوره انفال / آیه 30

از طرف دیگر، خداوند متعال، از طریق حضرت جبرئیل امین (س)، (آیه 30، سوره انفال) این نقش? شوم را به اطلاع حضرت محمّد رسول الله (ص) می رساند و اَمر «هجرت» را اِبلاغ می کند . قرار می شود، حضرت محمّد رسول الله (ص)، مخفیانه و شبانه از شهر «مکّه» خارج بشود و حضرت امیرالمؤمنین امام علی (ع)، که در آن هنگام، به جای ایشان، در بستر حضرت محمّد رسول الله (ص) بخوابد (1) .

40 مرد کُفار قریش در این شب، به خان? حضرت محمّد رسول الله (ص) حمله می کنند، امّا حضرت را نمی یابند، البته تا قبل از متوجه شدن به این مسئله، حضرت امیرالمؤمنین امام علی (ع)، آزار و اذیت بسیاری می بیند . هم? مفسرین و محدثین قرآن کریم، بالاتفاق معتقد هستند که آیه 207 سوره بقره در قرآن کریم در شأن حضرت امیرالمؤمنین امام علی بن ابی طالب (ع) نازل شده است .

در آن شب حضرت جبرئیل امین (س) در بالای سر و حضرت میکائیل (س) در پایین پای بسترِ حضرت امیرالمؤمنین امام علی (ع) بودند و می گفتند : به به از این برادر فداکار و ایثارگر !

پی نویس

1- قلائد النحور، ج ربیع الاول، ص 8 / مسارالشیعه، ص 27 / فیض العلام، ص 201 / زادالمعاد، ص 332 / بحارالانوار، ج 97، ص 168 / مصباح کفعمی، ج 2، ص 596

منیژه شهرابی