شعری از : منیژه شهرابی
تاریخ 15/ دی ماه / 1359
او می آید ...
می دانم که می آید ...
سرخی شفق را می گویم
سپید? فلق را می گویم
خورشیدی که نیمه شب
برآسمان تارِ جهانیان
طلوع کند
نور مطلق را می گویم ...