بسمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ

«وَ ءَاتَیْنَا مُوسى الْکِتَب وَ جَعَلْنَهُ هُدًى لِّبَنى إِسرءِیلَ أَلا تَتَّخِذُوا مِن دُونى وَکیلاً»

«و به موسى کتاب تورات را فرستادیم و آن را وسیله هدایت بنى اسرائیل قرار دادیم تا غیرمن که خداى عالم هستم، هیچکس را حافظ و نگهبان فرا نگیرند .» 

«ذُرِّیَّةَ مَنْ حَمَلْنَا مَعَ نُوحٍ إِنَّهُ کانَ عَبْداً شکُوراً»

«اى فرزندان(1) کسانى که با نوح (بر کشتى) سوار کردیم، او بنده شکرگزارى بود(2) .

«وَ قَضیْنَا إِلى بَنى إِسرءِیلَ فى الْکِتَبِ لَتُفْسِدُنَّ فى الأَرْضِ مَرَّتَینِ وَ لَتَعْلُنَّ عُلُوًّا کبِیراً»

«ودر کتاب تورات یا در لوح محفوظ و کتاب تکوین الهى خبر دادیم و چنین مقدر کردیم که شما                بنى اسرائیل دوبار حتماً در زمین فساد و خونریزى مى ‏کنید و تسلط و سرکشى سخت و ظالمانه مى‏ یابید .»

«فَإِذَا جَاءَ وَعْدُ أُولَاتُ‏مَا بَعَثْنَا عَلَیْکمْ عِبَاداً لَّنَا أُولى بَأْسٍ شدِیدٍ فَجَاسوا خِلَلَ الدِّیَارِ وَ کانَ وَعْداً مَّفْعُولاً»

«پس چون وقت انتقام اول فرا رسید، بندگان سخت جنگجو و نیرومند خود را (چون بخت النصر) بر شما برانگیزانیم تا آنجا که در درون خانه ‏هاى شما را نیز جستجو کنند و این وعده انتقام، حتمى خواهد بود(3) .»

«ثُمَّ رَدَدْنَا لَکُمُ الْکرَّةَ عَلَیهِمْ وَ أَمْدَدْنَکُم بِأَمْوَلٍ وَ بَنِینَ وَ جَعَلْنَکُمْ أَکْثرَ نَفِیراً»

«آنگاه شما را روبروى آنها قرار داده و بر آنها غلبه دهیم و به مال و فرزندان نیرومند مدد بخشیم و عده جنگجویان شما را بسیار گردانیم(4) (تا بر دشمن و لشکر بخت النصر غلبه کنید) .»

«إِنْ أَحْسنتُمْ أَحْسنتُمْ لأَنفُسِکمْ وَ إِنْ أَسأْتمْ فَلَهَا فَإِذَا جَاءَ وَعْدُ الاَخِرَةِ لِیَسئِئُوا وُجُوهَکمْ وَ لِیَدْخُلُوا الْمَسجِدَ کمَا دَخَلُوهُ أَوَّلَ مَرَّةٍ وَ لِیُتَبرُوا مَا عَلَوْا تَتْبِیراً»

«(شما بنى اسرائیل و همه اهل عالم) اگر نیکى و احسان کردید، بخود کرده و اگر بدى و ستم کردید، باز به خود کرده‏اید و آنگاه که وقت انتقام ظلم ‏هاى شما (اخبار غیبی آینده) فرا رسید، باز بندگانى قوى و جنگ‏آور را بر شما مسلط مى‏ کنیم تا اثر بیچارگى و خوف و اندوه رخسار شما ظاهر شود و به مسجد بیت المقدس، - مانند بار اول - داخل شوند و ویران کنند و به هر چه رسند، نابود ساخته و به هرکس تسلط یابند، به سختى هلاک گردانند .»

«عَسى رَبُّکمْ أَن یَرْحَمَکمْ وَ إِنْ عُدتمْ عُدْنَا وَ جَعَلْنَا جَهَنَّمَ لِلْکَفِرِینَ حَصِیراً»

«اى رسول ما ! باز هم به بنى اسرائیل بشارت ده که امید است خدا به شما اگر توبه کرده و صالح شوید مهربان گردد و اگر به عصیان و ستمگرى برگردید، ما هم به عقوبت و مجازات شما باز مى‏گردیم و جهنّم را زندان کافران قرار داده‏ایم(5) .»

«وَ لَقَدْ ءَاتَیْنَا مُوسى تِسعَ ءَایَتِ بَیِّنَتٍ فَسئَلْ بَنى إِسرءِیلَ إِذْ جَاءَهُمْ فَقَالَ لَهُ فِرْعَوْنُ إِنى لأَظنُّک یَمُوسى مَسحُوراً»

«و هرآینه به تحقیق، موسى را نه معجزه آشکار دادیم . پس از بنى اسرائیل بپرس، آن دم که موسى برآنها آمد و فرعون بدو گفت : اى موسى من تو را جادو شده مى‏ پندارم .»

«قَالَ لَقَدْ عَلِمْت مَا أَنزَلَ هَؤُلاءِ إِلا رَب السمَوَتِ وَ الأَرْضِ بَصائرَ وَ إِنى لأَظنُّک یَفِرْعَوْنُ مَثْبُوراً»

«گفت : تو خود مى‏ دانى که این معجزه‏ ها را جزء پروردگار آسمانها و زمین نازل نکرده، و من تو را اى فرعون هلاک شده مى‏ بینم .»

«فَأَرَادَ أَن یَستَفِزَّهُم مِّنَ الأَرْضِ فَأَغْرَقْنَهُ وَ مَن مَّعَهُ جَمِیعاً»

«پس (فرعون) خواست از آن سرزمین بیرونشان کند، پس او و کسانى که همراهش بودند را جملگى غرق کردیم .»

«وَ قُلْنَا مِن بَعْدِهِ لِبَنى إِسرءِیلَ اسکُنُوا الأَرْض فَإِذَا جَاءَ وَعْدُ الاَخِرَةِ جِئْنَا بِکمْ لَفِیفاً»

«و پس از او به بنى اسرائیل گفتیم : در این سرزمین (بیت المقدس) جاى گیرید، و چون موعد دیگر بیاید شما را همه با هم بیاوریم .»

قرآن کریم / سوره اَسراء / آیات 2 الی 8 و 101 الی 104

(1) ای فرزندان کسانی که با نوح بر کشتی سوارشان کردیم .

- کسانی که با حضرت نوح (ع) سوار کشتی شدند، چه کسانی بودند، طبق آیات و روایات، کسانی که با حضرت نوح (ع)، سوار بر کشتی شدند، عده ی اندکی بودند و آن هم فرزندان حضرت نوح (ع) و خداوند به بنی اسرائیل خطاب می کند «ای فرزندان کسانی که با نوح بر کشتی سوارشان کردیم .»، یعنی اینکه شما از فرزندان حضرت نوح (ع) هستید و بقیه ی انسان ها و اقوام روی زمین نیز، پس بر همدیگر برتری ندارید!

این مسئله پهلو می زند بر حرف بنی اسرائیل که معتقد هستند که آنها «قوم برگزیده خداوند هستند .»

(2) او (نوح) بنده ی شکرگزاری بود .

- حضرت نوح (ع) بنده ی شکرگزاری بود، با آن همه مصائبی که قومش بر سرِ او آوردند، پس شما هم که فرزندان حضرت نوح (ع) هستید، می بایستی فضایل اخلاقی او را به ارث ببرید و در برابر این همه نعمت، از جمله نعمت آمدن حضرت موسی (ع) بر شما و نجات شما از دست فرعونیان ظالم و همچنین نعمت کتاب آسمانی تورات که با اجرای دستورات آن، رستگار بشوید، باید به درگاه خداوند شکرگزار باشید، چنانکه حضرت نوح (ع)، بنده ی شکرگزاری بود و متأسفانه در تاریخ یهود (بنی اسرائیل) می بینیم که چقدر قوم ناشکری به درگاه خداوند بودند .

(3) در این مورد، همچنان که در تاریخ آمده، حمله ی بخت النصر به بیت المقدس و به اسارت بردن بنی اسرائیل و غارت اموال آنها .

(4) «... جَعَلْنَکُمْ أَکْثرَ نَفِیراً» ، «و عده جنگجویان شما را بسیار گردانیم .»

بحث مفصلی که اخیراً در بین صاحبنظران پیش آمده و گاه حتی به بیراهه می روند، این است که حضرت ذی القرنین (ع) که در قرآن کریم از آن یاد شده است، کوروش کبیر است، و در این عقیده چنان پافشاری می کنند که به اشتباه می خواهند نقض تاریخ بکنند و البته کسانی هم که معتقد هستند، حضرت ذی القرنین (ع)، اسکندر مقدونی می باشد، بس راه خطا می روند، چه ساحت پاک پیغمبر و برگزیده ی خدا را چه به شخص ملحد و خونریز و کشورگشا !

اما درمورد کوروش کبیر، ان شاء الله در آینده، مطلب مفصلی خواهم آورد و همینقدر بس بگویم که در نظر برخی از علمای قدیم اسلام، در قرآن کریم، از کوروش کبیر یاد شده است و درست است و همین آیه «و عده جنگجویان شما را بسیار گردانم .»؛ اشاره به کوروش کبیر و سپاهیانش است که به کمک قوم بنی اسرائیل برخاست و از ظلم بخت النصر آنان را نجات داد .

(5) از مفاد این آیه متوجه می شویم که وعده ی دوّمی که به بنی اسرائیل داده شده، تا زمان ظهور حضرت محمد مصطفی رسول الله (ص)، واقع نشده و از اخبار غیبی است که خداوند وعده فرموده در آینده واقع خواهد شد که به احتمال زیاد، همین ظلمی است که اکنون در عصر ما از سوی صهیونیست ها در سرزمین بیت المقدس واقع شده که ان شاء الله به زودی نابودی آنها را شاهد خواهیم بود .

منیژه شهرابی