تاریخ بشریت، در روز 17 ربیع الاوّل، ولادت با سعادت دیگری را ثبت کرده است .

در روز 17 ربیع الاوّل سال 83 ه. ق. حضرت امام جعفرصادق (ع) در «مدینه النّبی» به دنیا آمد (1) .

نام مبارک آن حضرت «جعفر» و کُنیه شریفش «ابوعبدالله» و لقب نورانی حضرت «صادق» است . پدر بزرگوار آن حضرت، حضرت امام محمّد باقر (ع)، پنجمین ستاره آسمان امامت و ولایت و مادر گرامی آن حضرت، «اُم فروه» است، که حضرت امام جعفر صادق (ع) درباره ایشان می فرماید : «مادرم از بانوان پرهیزگار، با ایمان و نیکوکار بود .» (2)

در روایات آمده که حضرت محمّد رسول الله (ص)، خبر داده و فرموده بود : ... نام او را «صادق بگذارید، زیرا از فرزندان او کسی است که همنام اوست، امّا دروغ می گوید و به او «جعفر کذّاب» می گویند (3) .

حضرت امام جعفر صادق (ع) تا سن 12 سالگی، معاصر جدّ گرامیش حضرت امام زین العابدین (ع) بود و پس از شهادت ایشان، مدّت 19 سال نیز در خدمت پدر بزرگوارش حضرت امام محمّد باقر (ع) زندگی کرد و به این ترتیب 31 سال از عمر مبارک خود را در خدمت جدّ بزرگوار و پدر بزرگوار خود گذراند و سپس امامت و رهبری اُمّت اسلام را در سال 114 ه. ق. به مدّت 34 سال برعهده گرفت و در این مدّت «مکتب جعفری» را پایه ریزی نمود و موجب بازسازی و زنده نگه داشتن شریعت محمّدی (ص) گردید (4) .

دوران امامت حضرت امام جعفرصادق (ع) مصادف بود با اواخر حکومت «امویان» که در سال 132 ه.ق. منحل شد و اوایل حکومت «عباسیان» (5) .

فرزندان حضرت امام جعفر صادق (ع)، هفت پسر و سه دختر بود که عبارتند از : حضرت امام موسی کاظم (ع)، هفتمین ستاره آسمان امامت و ولایت، اسماعیل، عبدالله، محمّد دیباج، اسحاق، علی عریضی، عبّاس، اُم فروه، اسماء، فاطمه (6) .

پی نویس

1- اعلام الوری، ج 1، ص 514 / ارشاد، ج 2، ص 179 / تاریخ الائمه، ص 10 / مسارالشیعه، ص 30 / توضیح المقاصد، ص 9 / بحارالانوار، ج 95، ص 194 / العدد القویه، ص 147 / فیض العلام، ص 222

2- کافی، ج 1، ص 472

3- سایت دانشنامه رُشد

4- سایت مؤسسه امام هادی (ع)

5- سایت دانشنامه رُشد

6- مناقب، ج 4، ص 280

منیژه شهرابی