در روز پنجم جمادی الاولی سال پنجم هجرت، حضرت زینب کبری (سلام الله علیه) در «مدینه النّبی (ص)»، دیده به جهان گشود (1) .

حضرت امیرالمؤمنین علی (ع)، پدر بزرگوار آن بانوی مکرمه است و مادر گرامی اش، حضرت صدیقه طاهره سلام الله علیها است .

کنیه ی حضرت زینب (سلام الله علیه)، «اُمّ کلثوم»، «اُمّ عبدالله»، و «اُمّ حسن» است، امّا به ایشان «اُمّ المصائب»، «اُمّ الرزایا»، و «اُمّ النوائب» نیز می گفتند .

القاب آن مخدره بسیار است، از آن جمله : «عقیله بنی هاشم»، «عقیله الطالبیین»، «صدیقه صغری» [اشاره به مادر گرامی اش حضرت صدیقه کبری و پدر بزرگوارش که «صدیق اکبر» است .]، «عصمت صغری»، «ولیه الله»، «الراضیه بالقدر و القضاء»، «صابره البلوی من غیر جزع و لاشکوی»، «امینه الله»، «عالمه غیر معلمه»، «فهمه غیرمفهمه»، «محبوبه المصطفی صلی الله علیه و آله»، «ثانیه الزهراء سلام الله علیها»، «الشریفه» (2)

ماجرای ولادت

هنگام ولادت حضرت زینب کبری سلام الله علیها، حضرت محمّد رسول الله (صلّی الله علیه و آله) در سفر بودند .

حضرت امیرالمؤمنین علی (علیه السلام) برای نامگذاری این مولود فرمود : «بر پیامبر صلی الله علیه و آله سبقت نمی گیرم .»

وقتی حضرت محمّد رسول الله (صلی الله علیه و آله) از سفر آمدند، منتظر «وحی» شدند .

حضرت جبرئیل امین (سلام الله علیها) نازل شد و عرض کرد : خداوند سلام می رساند و می فرماید : این دختر را «زینب» نام بگذار، چه این که این نام را در «لوح محفوظ» نوشته ایم .

حضرت محمّد رسول الله (صلی الله علیه و آله)، مولوده مبارکه را طلب کرده، بوسیدند و فرمودند : وصیّت می کنم به حاضرین و غائبین که این دختر را به خاطرِ من پاس بدارید که همانا وی به خدیجه کبری سلام الله علیها مانند است .

بدین ترتیب، حضرت محمّد رسول الله (صلی الله علیه و آله)، سکینه و وقار آن حضرت را به خدیجه کبری سلام الله علیها و عصمت و حیائیش را به حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها و فصاحت و بلاغتش را به حضرت علی مرتضی علیه السلام و حِلم و بُردباریش را به حسن مجتبی علیه السلام و شجاعت و قوّت قلبش را به حضرت سیدالشهدا علیه السلام همانند نمودند .

«ابن حجر» در «اصابه»، و «ابن اثیر» در «اسد الغابه» در حالات حضرت زینب کبری سلام الله علیها نوشته اند : در مجلس یزید (لعنت الله علیه)، حضرت زینب سلام الله علیها کلماتی فرمود که دلالت بر قوّت قلب آن حضرت دارد .

آن حضرت در کَرَم و بصیرت و حِلم مشهورِ خاندان بنی هاشم و عرب بوده و بین «جمال و جلال»، «سیرت و صورت»، و «اخلاق و فضیلت» جمع کرده است . شب ها در عبادت بود و روزها به روزه سَر می کرد و به «اهل تقوی» معروف بود (3) .

ازدواج و ثمره ی آن

حضرت زینب کبری (سلام الله علیه) با جناب عبدالله بن جعفر بن ابی طالب (علیهم السلام) ازدواج کرد و ثمره ی این ازدواج، «علی»، «عون»، «عباس»، «محمّد» و «اُمّ کلثوم» است که «عون» و «محمّد» در واقعه ی جانسوز کربلا به شهادت رسیدند .

از نسل «علی» فرزند حضرت زینب سلام الله علیها که معروف به «زینبی» است، فرزندان بسیاری به دنیا آمده اند که «سیوطی» رساله ی «زینبیه» را درباره ی آنها تألیف کرده است (4) .

منابع

1- عقیله بنی هاشم سلام الله علیها، ص 5 / زینب الکبری سلام الله علیها، ص 17 / منتخب التواریخ، ص 94 و 95 / ریاحین الشریعه، ج 3، ص 33

2- ریاحین الشریعه، ج 34، ص 48

3- مجله الاسلام، شماره 27، محمّد غالب شافعی

4- منتخب التواریخ، ص 113 / تاریخ الخمیس، ج 2، ص 317 / تذکره الخواص، ص 4

تهیه و تنظیم ... منیژه شهرابی