بسمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ

«اللَّهُ نَزَّلَ أَحْسنَ الحَْدِیثِ کِتَباً مُّتَشبِهاً مَّثَانىَ تَقْشعِرُّ مِنْهُ جُلُودُ الَّذِینَ یخْشوْنَ رَبهُمْ ثمَّ تَلِینُ جُلُودُهُمْ وَ قُلُوبُهُمْ إِلى ذِکْرِ اللَّهِ ذَلِک هُدَى اللَّهِ یهْدِى بِهِ مَن یَشاءُ وَ مَن یُضلِلِ اللَّهُ فَمَا لَهُ مِنْ هَادٍ»

«خداوند، قرآن را فرستاد که بهترین حدیث است، کتابی است که آیاتش، همه در کمال فصاحت (و اِعجاز) با هم متشابه است (و در آن ثنای خداوند) مکرّر می شود که از تلاوت (آیات قرآن کریم) خداترسان را لرزه بَر اندام افتد (و به آیاتِ رحمت) باز، آرام و سکونت بخشد و دلهایشان را به ذکرِ خدا مشغول سازد . این کتاب، همان هدایت خداوند است که هر که را خواهد به آن هدایت فرماید، و هر کَس را خدا گمراه کند، دیگر هیچ هدایت کننده ای نخواهد یافت .»

قرآن کریم / سوره زُمر / آیه 23

فضیلت یادِ خدا و آموختن قرآن کریم

حضرت امیرالمؤمنین امام علی (علیه السلام) می فرماید :

خدا را یاد کنید و به آن بشتابید که بهترین ذکر است، و به آنچه پارسایان را وعده داده، رغبت کنید که وعده ی او، راست ترین وعده هاست؛ و از رهنمودهای پیامبرتان پیروی کنید که برترین هدایت است، و به سنّت او عمل نمایید که هدایت کننده ترین سنّت هاست، و قرآن را بیاموزید که بهترین سخن است، و آن را نیک بفهمید که بهارِ دل هاست، و از نورش درمان بجویید که شفای سینه هاست، و آن را نیکو تلاوت کنید که سودمندترین سرگذشت هاست .

نهج البلاغه، ترجمه علی شیروانی، مؤسسه انتشارات دارالعلم، چاپ چهارم، 1384، ص 189 و 190

تهیه و تنظیم ... منیژه شهرابی