آهنگ «ممد نبودی ببینی ...»، اَدای دِینی است به «شهید محمّد علی جهان آرا»، فرمانده ی اسطوره ای سپاه خرمشهر در روزهای پُرالتهاب سقوطِ این شهر به دست متجاوزان عراقی .

پایداری 42 روزه «شهید محمّد علی جهان آرا» و 400 تن از همرزمانش با امکانات بسیار کَم در مقابلِ ارتش مسلّح و مجهز عراق، از برگ های زرین مقاومت ایرانیان در طول تاریخ است .

«محمّد علی جهان آرا»، پس از سقوط «خرمشهر»، به سپاه «اهواز» منتقل شد، و در عملیات شکستن محاصره ی «آبادان»، نقشِ فعّالی داشت، وی 8 ماه پیش از آزادی غرورآفرینِ زادگاهاش، روز 7 مهرماه سال 1360 در سانحه ی هواپیمای C130  اهواز – تهران، به دیار باقی شتافت .

اصل ملودی «ممد نبودی ببینی ...»، متعلق به یک نوحه ی بوشهری است، که در کارکرد جدید، کلام آن بدین صورت خوانده می شود .

بوشهری ها و علاقه مندان موسیقی «بوشهر»، این نوحه ی معروف را بارها با صدای زنده یاد «جهانبخش کُردی زاده» (بخشو) شنیده اند، امّا تبدیل آن به نوحه ی «ممد نبودی، ببینی ...»، کارِ «غلام کویتی پور» بود، که چندی پس از آزادی «خرمشهر»، این آهنگ را بازخوانی کرد و به سعرت در قلب ملّت ایران جای گرفت .

ممد نبودی ببینی شهر آزاد گشته

خونِ یارانت پُرثمر گشته

ممد نبودی ببینی شهر آزاد گشته

خونِ یارانت پُرثمر گشته

آه و واویلا ... کو جهان آرا

نورِ دو چشمانِ ترِ ما

ای نخل غلتیده به خون

اشکی از شادی

همچو من بفشان ... روزِ آزادی

خیل یاران را ... خیز و یاری کن

دشت شادی را ... آبیاری کن

نخل در آتش شعله ور

گرچه شد بی سَر

نوبتی دیگر گشته بارآور

شهد پیروزی خوشه ی خرما

زورق و من ... ماهی و دریا

ممد نبودی ببینی شهر آزاد گشته

خونِ یارانت پُرثمر گشته

ممد نبودی ببینی شهر آزاد گشته

خونِ یارانت پُرثمر گشته

آه و واویلا ... کو جهان آرا

نورِ دو چشمانِ ترِ ما

گریه ی باران

لاله رویاند از تربت یاران

گشته آبادان هرچه ویران شد

تربت یاران، گلباران شد

ممد نبودی ببینی شهر آزاد گشته

خونِ یارانت پُرثمر گشته

ممد نبودی ببینی شهر آزاد گشته

خونِ یارانت پُرثمر گشته

آه و واویلا ... کو جهان آرا

نورِ دو چشمانِ ترِ ما

تهیه و تنظیم ... منیژه شهرابی