«یا جواد الائمه ادرکنی»

حضرت امام محمّد التقی، جواد الائمه (علیه السلام)، نُهمین امام شیعیان، در روز 10 رجب سال 195 ه. ق. متولد شد (1)

پدرِ بزرگوارِ آن حضرت، حضرت امام علی بن موسی الرضا (علیه السلام)، و مادرِ آن حضرت، بانو «سبیکه»، یا «دُره» است که حضرت امام علی بن موسی الرضا (علیه السلام)، آن بانو را «خیز ران» نام نهادند (2) . این بانو از خاندان «ماریه قبطیّه»، یکی از همسران حضرت محمّد مصطفی رسول الله (صلّی الله علیه و آله و سلّم) بود .

نام مبارکِ آن حضرت، «محمّد»، و کُنیه ی ایشان، «ابو جعفر»، و مشهورترین القاب آن حضرت «تقی» و «جواد» است . حضرت امام علی بن موسی الرضا (علیه السلام)، فرزند بزرگوارِ خویش را، با «کُنیه»، یاد می کردند، و می فرمودند : «ابو جعفر»، به من نامه نوشته است .

نامه هایی که از حضرت امام محمّد التقی جواد الائمه (علیه السلام)، برای پدر بزرگوارش، حضرت امام علی بن موسی الرضا (علیه السلام) می رسید، در نهایت جلالت و زیبایی بود، و هنگامی که حضرت امام علی بن موسی الرضا (علیه السلام)، می خواستند پاسخ نامه ی فرزند بزرگوارِ خویش را بدهند، آن حضرت را به بزرگی و احترام مورد خطاب قرار می دادند (3) .

یک روز در ایام کودکیِ حضرت امام محمّد التقی جواد الائمه (علیه السلام)، ایشان را نزد پدر بزرگوارش، حضرت امام علی بن موسی الرضا (علیه السلام) آوردند، آن حضرت به اصحاب و اطرافیانش فرمودند : این مولودی است که برای شیعه، مبارک تر از او به دنیا نیامده است (4) .

البته، علّت فرمایش حضرت امام علی بن موسی الرضا (علیه السلام) بدین دلیل بود که : 40 سال و چند ماه از عمرِ با برکتِ ایشان گذشته بود، و آن حضرت، هنوز اولادی نداشتند، بعضی از شیعیان در «اَمرِ امامت»، نگران بودند، هنگامی که خداوند، حضرت امام محمّد التقی جواد الائمه (علیه السلام) را به مولایمان، حضرت امام علی بن موسی الرضا (علیه السلام) اعطاء نمود، نگرانی، و شکّ و تردید مردم نیز برطرف شد .

حضرت امام جواد الائمه (علیه السلام)، 6 فرزند داشت (5) :

1- حضرت امام علی النقی الهادی (علیه السلام) (ابوالحسن الثالث)

2- زید (ابوطالب)

3- موسی مبرقع (ابو جعفر)

4- حکیمه خاتون

5- خدیجه خاتون

6- اُم کلثوم

دوران امامت

دوران کودکی حضرت امام جواد الائمه (علیه السلام)، از دوران شیرخوارگی تا زمانی که در سن هفت سالگی به امامت رسید، با حوادث گوناگون آمیخته است .

با شهادت حضرت امام علی بن موسی الرضا (علیه السلام)، و به امامت رسیدنِ حضرت امام جواد الائمه (علیه السلام)، در سن کودکی، یکی از موضوعاتی است که افرادی که همیشه در دلِ ناپاکشان، به همه چیز و همه کَس، شکّ و تردید دارند، خیالاتی موهومی در ذهنشان پدید آمد، و حتّی، با تبلیغاتِ مسموشان، می رفت که شکّ و تردید را در دلِ مخلصان و شیعیان به وجود آورد، امّا حضرت امام علی بن موسی الرضا (علیه السلام)، آگاهانه و مدّبرانه، بارها و بارها به شکّ و شبهه ها در این خصوص پاسخ های منطقی و روشن دادند، و دل های مخلصان و شیعیان را به نور منّور حضرت امام جواد الائمه (علیه السلام)، آن امام همان و جوان روشن نمودند .

اگرچه، حضرت امام جواد الائمه (علیه السلام)، نسبت به سایر امامان عزیز دیگر، در سن بسیار کمی به امامت رسید، امّا دوران هفده ساله ی امامن ایشان، دورانی نسبتاً طولانی و پُر حادثه است .

پی نویس

1-اعلام الوری، ج 2، ص 91 / مناقب ابن شهرآشوب، ج 4، ص 379 / زاد المعاد، ص 20 / فیض العلام، ص 229 / مصباح کفعمی، ج 2، ص 559 / مصباح المهتجد، ص 741 / بحارالانوار، ج 50، ص 7 الی 14

2- اعلام الوری، ج 2، ص 91 / بحارالانوار، ج 50، ص 7

3- عیون اخبار الرضا علیه السلام، ج2، ص 240

4- انوارالبهیه، ص 125 / کافی، ج 1، ص 321 / ارشاد، ج 2، ص 279

5- تاریخ سامرای، ج 3، ص 302

تهیه و تنظیم ... منیژه شهرابی