بسمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ 

«وَ جَعَلَهَا کلِمَةَ بَاقِیَةً فى عَقِبِهِ لَعَلَّهُمْ یَرْجِعُونَ»

«خداى تعالى این یکتاپرستى را در نسل او (حضرت ابراهیم) باقى گذاشت، شاید برگردند .»

قرآن کریم / سوره زخرف / آیه 28

در «مجمع البیان»، در ذیل جمله ی «وَ جَعَلَهَا کلِمَةَ بَاقِیَةً فى عَقِبِهِ...» آمده که حضرت امام جعفر صادق (علیه السلام) فرموده اند : منظور از «کلِمَةَ بَاقِیَةً» در نسل آن جناب (حضرت ابراهیم علیه السلام)، امامت است که تا روز قیامت در ذریه ی آن حضرت باقی است .

بنابراین از مفاد آیه 28 سوره ی مبارکه زخرف، چنین استنباط می شود، که خداوند در نسل حضرت ابراهیم (علیه السلام)، در بین فرزندان مطهر و معصومش، امامت را باقی گذاشت، که زمین خدا (ارض الله)، هیچگاه از حجّت خدا (حجّت الله) خالی نباشد، و اُمت مؤمن و مسلمان، در هر عصر و دوره ای به امام زمانِ خود مراجعه داشته باشند .

اَینَ بقیه الله فی ارضه

یا مهدی صاحب الزمان (عجلّ الله تعالی فرجه الشریف)، قَسَمَت می دهیم به جدّ بزرگوار و جوانت، حضرت جواد الائمه، دیگر چشمانمان از چشم انتظاری می رود که بیناییِ خود را از دست بدهد .

آقا جان، به خدا قسم که، در عصر و دوره ی ما، در تمام جهان، شیاطین بَر مردم تسلّط پیدا کردند و بَر گُرده ی آنها سوار شدند و حکومت می کنند ...

آقا جان، جسارت به حریمِ پاکِ جدّ بزرگوارت، حضرت امام علی النقی الهادی (علیه السلام) را، دیگر تاب و تحمّل نداریم ...

آقا جان ! مهدی جان ! ما همچنان چشم انتظاریم ...

جمعه های انتظار ... منیژه شهرابی