بسمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ

«هَلْ أَتى عَلى الانسنِ حِینٌ مِّنَ الدَّهْرِ لَمْ یَکُن شیْئاً مَّذْکُوراً»

«آیا برانسان روزگارانى بگذشت که چیزى قابل ذکر نبود ؟»

«إِنَّا خَلَقْنَا الانسنَ مِن نُّطفَةٍ أَمْشاجٍ نَّبْتَلِیهِ فَجَعَلْنَهُ سمِیعَا بَصِیراً»

«ما او را از آب نطفه مختلط (بى ‏حسّ و شعور) خلق کردیم و داراى قواى چشم و گوش (و مشاعر و عقل و هوش) گردانیدیم .»

«إِنَّا هَدَیْنَهُ السبِیلَ إِمَّا شاکِراً وَ إِمَّا کَفُوراً»

«ما به حقیقت راه (حق و باطل) را به انسان نمودیم (و به ا تمام حجت براو رسول فرستادیم) حالا خواهد هدایت پذیرد و شکراین نعمت گوید و خواهد آن نعمت را کفران کند .»

«إِنَّا أَعْتَدْنَا لِلْکَفِرِینَ سلَسِلا وَ أَغلَلاً وَ سعِیراً»

«ما براى کیفر کافران غل و زنجیرها وآتش سوزان مهیا ساخته‏ایم .»

«إِنَّ الأَبْرَارَ یَشرَبُونَ مِن کَأْسٍ کانَ مِزَاجُهَا کافُوراً»

«و نیکوکاران عالم (که حضرت على و فاطمه و حسن و حسین (علیهماالسلام) در بهشت از شرابى نوشند که طبعش (در لطف و رنگ و بوى) کافور است .»

«عَیْناً یَشرَب بهَا عِبَادُ اللَّهِ یُفَجِّرُونهَا تَفْجِیراً»

«ازسرچشمه گوارایى آن بندگان خاص خدا مى‏ نوشند که به اختیارشان هرکجا خواهند، جارى مى ‏شود .»

«یُوفُونَ بِالنَّذْرِ وَ یخَافُونَ یَوْماً کانَ شرُّهُ مُستَطِیراً»

«که آن بندگان، نیکو به عهد و نذر خود وفا مى ‏کنند واز قهر خدا در روزى که شرّ و سختیش همه اهل محشر را فرا گیرد، مى ‏ترسند .»

«وَ یُطعِمُونَ الطعَامَ عَلى حُبِّهِ مِسکِیناً وَ یَتِیماً وَ أَسِیراً»

«و بر دوستى خدا به فقیر واسیر و طفل یتیم طعام مى‏ دهند .»

«إِنمَا نُطعِمُکمْ لِوَجْهِ اللَّهِ لانُرِیدُ مِنکمْ جَزَاءً وَ لاشکُوراً»

«و(گویند) ما فقط براى رضاى خدا به شما طعام مى ‏دهیم واز شما هیچ پاداش و سپاسى هم نمى ‏طلبیم .»

«إِنَّا نخَاف مِن رَّبِّنَا یَوْماً عَبُوساً قَمْطرِیراً»

«ما از قهر پروردگار خود به روزى که از رنج و سختى آن رُخسار خلق دَرهم و غمگین است، مى‏ ترسیم .»

«فَوَقَاتُ‏مُ اللَّهُ شرَّ ذَلِک الْیَوْمِ وَ لَقَّاتُ‏مْ نَضرَةً وَ سرُوراً»

«خدا هم از شرّ و فتنه آن روز، آنان را محفوظ داشت و به آنها روى خندان و دل شادمان عطا نمود .»

«وَ جَزَاتُ‏م بِمَا صبرُوا جَنَّةً وَ حَرِیراً »

«و خداوند پاداش آن صبرکامل ( برایثار) شان را باغ بهشت و لباس حریر بهشتى لطف فرمود .»

«مُّتَّکِئِینَ فِیهَا عَلى الأَرَائکِ لایَرَوْنَ فِیهَا شمْساً وَ لازَمْهَرِیراً»

«که درآن بهشت، بَر تخت ها (ى عزّت ) تکیه زنند وآنجا نه آفتابى (سوزان) بینند و نه سرماى زمهریر .»

«وَ دَانِیَةً عَلَیهِمْ ظِلَلُهَا وَ ذُلِّلَت قُطوفُهَا تَذْلِیلاً»

«و سایه درختان بهشتى بر سرآنها و میوه‏هایش در دسترس و به اختیار آنهاست .»

«وَ یُطاف عَلَیهِم بِئَانِیَةٍ مِّن فِضةٍ وَ أَکْوَابٍ کانَت قَوَارِیرَا»

«و (ساقیان زیباى حور و غلمان ) با جام هاى سیمین و کوزه‏ هاى بلورین، بَر آنها دور زنند .»

«قَوَارِیرَا مِن فِضةٍ قَدَّرُوهَا تَقْدِیراً»

«که آن کوزه‏ هاى بلورین نقره‏اى به اندازه و تناسب (اهلش) اندازه ‏گیرى شده‏اند .»

«وَ یُسقَوْنَ فِیهَا کَأْساً کانَ مِزَاجُهَا زَنجَبِیلاً»

«وآنجا شرابى که طبعش مانند زنجبیل گرم و عطرآگین است، به آنها بنوشانند .»

«عَیْناً فِیهَا تُسمَّى سلْسبِیلاً»

«درآنجا چشمه‏اى است که سلسبیلش نامند (و شرابش از خوبى از حدّ وصف، بیرون است) .»

«وَ یَطوف عَلَیهِمْ وِلْدَنٌ مخَلَّدُونَ إِذَا رَأَیْتهُمْ حَسِبْتهُمْ لُؤْلُؤاً مَّنثُوراً»

«و دورآن بهشتیان، پسرانى زیبا که تا ابد نوجوانند و خوش سیما به خدمت مى ‏گروند که وقتى درآنها بنگرى (از فرط صفا) گمان برى که لؤلؤ پراکنده‏اند .»

«وَ إِذَا رَأَیْت ثمَّ رَأَیْت نَعِیماً وَ مُلْکاً کَبِیراً»

«و چون آن جایگاه نیکو را مشاهده کنى عالمى پرنعمت و کشورى بى‏نهایت بزرگ خواهى دید .»

«عَلِیهُمْ ثِیَاب سندُسٍ خُضرٌ وَ إِستَبرَقٌ وَ حُلُّوا أَساوِرَ مِن فِضةٍ وَ سقَاتُ‏مْ رَبهُمْ شرَاباً طهُوراً»

«براندام بهشتیان، لباس هایى است از حریر نازک سبز رنگ واز دیباى ضخیم و با دستبند هایى از نقره تزیین شده‏اند و پروردگارشان شراب طهور به آنها مى‏ نوشاند .»

«إِنَّ هَذَا کانَ لَکمْ جَزَاءً وَ کانَ سعْیُکم مَّشکُوراً»

«این بهشت بدین نعمت و عظمت به حقیقت پاداش اعمال شماست و سعی تان (در راه طاعت حق) مشکور و مقبول است .»

قرآن کریم / سوره انسان (دهر) / آیات 1 الی 22

در روز بیست و چهارم ماه ذی الحجّه، سور? «دهر» یا «انسان» و یا به نام معروف تر «هل اتی ... » در شأن حضرت امیرالمؤمنین علی (ع) و حضرت فاطمه زهرا (س) و حضرت امام حسن مجتبی (ع) و حضرت اباعبدالله الحسین (ع) نازل شده است (1) .

این اَمر مهم، بعد از سه روز، روزه آن بزرگواران و اعطای افطار شان به مسکین و یتیم و اسیر بود، که آن طعام بهشتی نازل شد .

بنابر نقلی روز 25 ذی الحجة سور? مبارکه نازل شد (2) .

حضرت امام جعفر صادق (ع) فرمود : آن کاسه ای که طعام از بهشت آوردند و آن بزرگواران میل کردن، نزد ماست و حضرت صاحب الامر (عجّل الله تعالی فرجه الشریف) آن را ظاهر خواهد کرد، و طعام بهشتی از آن تناول خواند فرمود (3) .

پی نویس

1- زاد المعاد : ص 301

2- توضیح المقاصد : ص 32 / مسار الشیعة : ص 23 / مصباح المتهجد : ص 712 / العدد القویة : ص 315

3- مصباح کفعمی : ج 2 ص 601 و فیض العلام ص 128

منیژه شهرابی