ولادت با سعادت حضرت امام حسن مجتبی (علیه السلام)

حضرت امام حسن مجتبی (علیه السلام)، فرزند حضرت امیرالمؤمنین علی (علیه السلام) و حضرت فاطمه زهرا (سلام الله علیها) و نوه ی حضرت محمّد مصطفی رسول الله (صلّی اللهعلیه و آله و سلّم) است .

حضرت امام حسن مجتبی (علیه السلام)، در شب نیمه ماه رمضان سال سوّم هجرت در «مدینه النبی» به دنیا آمد. آن حضرت، نخستین پسری بود که خداوند متعال به خانواده حضرت امیرالمؤمنین علی (علیه السلام) و حضرت فاطمه زهرا (سلام الله علیها) عنایت کرد .

حضرت محمّد رسول الله (صلّی الله علیه و آله و سلّم) بلافاصله پس از ولادتش، او را گرفت و در گوش چپش اقامه گفت . سپس برایش گوسفندی قربانی کرد، ...

حضرت جبرئیل امین (سلام الله علیه)، نزول فرمود و به حضرت محمّد رسول الله (صلّی اللهعلیه و آله و سلّم) گفت : خدایت سلام می رساند و می گوید چون «علی» برای تو همانند «هارون» برای «موسی» است، نام فرزندش را، نام فرزند هارون (علیه السلام)، «شبّر» قرار ده .

حضرت محمّد مصطفی رسول الله (صلّی الله علیه و آله و سلّم) فرمود : زبان ما عربی است و «شبّر» به زبان عبری می باشد .

حضرت جبرئیل امین (سلام الله علیه) گفت : «شبر» در زبان عرب، به معنای «حسن» است .

بدین ترتیب کودک «حسن» نام گرفت .

لقب های ایشان «سبط اکبر»، «سید»، «ذکی»، «مجتبی» است که از همه معروفتر «مجتبی» می باشد .

حضرت محمّد مصطفی رسول الله (صلّی الله علیه و آله و سلّم ) به حضرت امام حسن مجتبی (علیه السلام) و برادرش، حضرت امام حسین (علیه السلام) علاقه خاصّی داشت .

حضرت امام حسن مجتبی (علیه السلام)، هفت سال و خرده ای زمان جدّ بزرگوارش را درک نمود و در آغوش مهر آن حضرت به سَر برد، و حضرت محمّد مصطفی (صلّی الله علیهو آله و سلّم) در کارهای بزرگی، همچون «بیعت رضوان» و «مباهله با نصارای نجران»، ایشان را شرکت داد .

پس از رحلت حضرت محمّد مصطفی رسول الله (صلّی الله علیه و آله و سلّم ) که با رحلت حضرت فاطمه زهرا (سلام الله علیها)، دو ماه یا سه ماه بیشتر فاصله نداشت، حضرت امام حسن مجتبی (علیه السلام)  تحت تربیت پدر بزرگوار خود، حضرت امیرالمؤمنین علی (علیه السلام) قرار گرفت .

تهیه و تنظیم : منیژه شهرابی